Espargouto(-di-champ)
Spergula arvensis
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute des champs.
Descripcioun :L'espargouto-di-champ es uno pichoto planto que trachis dins li sablo bagnado l'ivèr e li culturo. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino e de grano negro un pau alado mai gaire (vèire li fotò). Pensa de coumpara emé lis àutris espargouto, subretout la grano.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 45 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu Ivèr
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Febrié à avoust
Liò : Pelouso
- Sablo
- Culturo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula arvensis L., 1753
Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753